• Istniejąca choroba serca, niewydolność serca i wady wrodzone
• Nadciśnienie tętnicze
• Cukrzyca, otyłość i zespół metaboliczny
• Nadczynność tarczycy
• Przewlekła choroba płuc
• Nadmierne spożycie alkoholu i stymulantów
• Palenie tytoniu i spożywanie kofeiny
• Stres
• Bezdech senny
• Przebyta operacja na otwartym sercu
• Stosowanie niektórych leków

• Kontrola tętna.
• Zmniejszenie ryzyka udaru.
• Kontrolowanie objawów poprzez przywrócenie prawidłowego rytmu serca.
• Pomoc w powrocie do zdrowego, aktywnego życia.

• Leki przeciwarytmiczne lub leki takie jak
  beta-blokery, stosowane pod nadzorem lekarza,
  mogą potencjalnie zmniejszyć liczbę incydentów i
  objawów migotania przedsionków.
• Jeśli masz migotanie przedsionków, lekarz może przepisać leki rozrzedzające krew, aby zmniejszyć ryzyko tworzenia się skrzepów krwi i wystąpienia udaru.

KARDIOWERSJA ELEKTRYCZNA
Sporadyczne epizody migotania przedsionków można leczyć
elektrycznie za pomocą procedury zwanej kardiowersją.
Podczas zabiegu do serca dostarczany jest impuls elektryczny,
aby zatrzymać migotanie przedsionków i przywrócić prawidłowy rytm serca. Zabieg przeprowadzany jest w szpitalu
w znieczuleniu.

ABLACJA KARDIOLOGICZNA
Od ponad 20 lat ablacje są przeprowadzane
u pacjentów pragnących poprawić jakość życia
z migotaniem przedsionków. Ta bezpieczna i nieinwazyjna procedura
polega na tym, że
lekarz uzyskuje dostęp do serca przez naczynie krwionośne.
Cewnik (specjalna, długa, sterowalna rurka z przewodami)
zostaje wprowadzony do naczynia i umieszczony w sercu,
gdzie za pomocą urządzeń diagnostycznych określa się
obszar serca wymagający leczenia.
Lekarz używa cewnika, aby dostarczyć energię do
docelowej tkanki serca. To izoluje ten obszar od
reszty serca i zapobiega wywoływaniu
migotania przedsionków.

JAKIE SĄ KORZYŚCI Z PROCEDURY
ABLACJI
CEWNIKOWEJ?
•
•
•
•

Zabieg jest minimalnie inwazyjny.
Może trwale przerwać czynniki wywołujące
arytmię serca; wielu pacjentów nie wymaga dalszego
leczenia.
U niektórych pacjentów oznacza to uwolnienie od długotrwałego
stosowania leków rozrzedzających krew.
Rekonwalescencja jest stosunkowo szybka; większość pacjentów opuszcza
szpital po jednym lub dwóch dniach i wraca do normalnej
aktywności kilka dni po zabiegu.

Sporadyczne epizody migotania przedsionków można przerywać elektrycznie za pomocą procedury zwanej kardiowersją. Podczas zabiegu do serca dostarczany jest impuls elektryczny, aby zatrzymać migotanie przedsionków i przywrócić prawidłowy rytm serca. Zabieg przeprowadzany jest w szpitalu
w znieczuleniu.

Niemniej jednak kardiowersje elektryczna nie u wszystkich pacjentów jest skuteczna a  migotanie przedsionków może nawrócić po kardiowersji elektrycznej w krótkim lub długim okresie.

ABLACJA KARDIOLOGICZNA
Od ponad 20 lat ablacje są przeprowadzane
u pacjentów pragnących poprawić jakość życia
z migotaniem przedsionków. Ta bezpieczna i nieinwazyjna procedura
polega na tym, że
lekarz uzyskuje dostęp do serca przez naczynie krwionośne.
Cewnik (specjalna, długa, sterowalna rurka z przewodami)
zostaje wprowadzony do naczynia i umieszczony w sercu,
gdzie za pomocą urządzeń diagnostycznych określa się
obszar serca wymagający leczenia.
Lekarz używa cewnika, aby dostarczyć energię do
docelowej tkanki serca. To izoluje ten obszar od
reszty serca i zapobiega wywoływaniu
migotania przedsionków.

JAKIE SĄ KORZYŚCI Z PROCEDURY
ABLACJI
CEWNIKOWEJ?
•
•
•
•

Zabieg jest minimalnie inwazyjny.
Może trwale przerwać czynniki wywołujące
arytmię serca; wielu pacjentów nie wymaga dalszego
leczenia.
U niektórych pacjentów oznacza to uwolnienie od długotrwałego
stosowania leków rozrzedzających krew.
Rekonwalescencja jest stosunkowo szybka; większość pacjentów opuszcza
szpital po jednym lub dwóch dniach i wraca do normalnej
aktywności kilka dni po zabiegu.

Zabieg ablacji nie wymaga otwierania klatki piersiowej.

Celem zabiegu  jest wytworzenie niewielkiej blizny, która blokuje przewodzenie nieprawidłowych impulsów elektrycznych wywołujących arytmię.

Podczas zabiegu ablacji lekarz wprowadza cienkie cewniki (elektrody) do serca poprzezj przez żyły w pachwinie. Następnie precyzyjnie identyfikuje i „unieszkodliwia” tkanki odpowiedzialne za nieprawidłowe przewodzenie impulsów elektrycznych w sercu. Bazując ma mapowaniu serca 3D  określa się obszar serca wymagający leczenia. Lekarz używa cewnika, aby dostarczyć energię do docelowej tkanki serca. To izoluje ten chory obszar od reszty serca i zapobiega nawrotom
migotania przedsionków.

Wielu pacjentów nie wymaga dalszego leczenia antyarytmicznego ( i ubocznych działań tych leków).

U niektórych pacjentów oznacza to uwolnienie od długotrwałego stosowania leków rozrzedzających krew.

Rekonwalescencja jest stosunkowo szybka; większość pacjentów opuszcza szpital po jednym lub dwóch dniach i wraca do normalnej aktywności kilka dni po zabiegu.

• w czasie ablacji migotania przedsionków metodą nieodwracalnej elektroporacji (PFA)
• w wyjątkowych przypadkach w czasie ablacji migotania przedsionków metodą RF

Istnieje kilka rodzajów ablacji serca, w tym najczęściej stosowane to:

• Ablacja RF (prądem o częstotliwości radiowej) – najczęściej stosowana metoda, wykorzystująca energię cieplną (prąd o wysokiej częstotliwości) do zniszczenia tkanki. Można nia wykonać ablacje każdej arytmii serca. Skuteczność tej metody istotnie rośnie, gdy jest zintegrowana z mapowaniem elektroanatomicznym 3D. Dodatkowo istnieje możliwość wykonania ablacji innych arytmii wystepujących u pacjenta ( np. trzepotania przedsionków, częstoskurczu przedsionkowego, WPW, AVRT, AVNRT) w czasie jednej procedury.
• Ablacja PFA (Pulsed Field Ablation) – innowacyjna technika wykorzystująca nieodwracalną elektroporację, która tworzy nanopory w błonach komórkowych i prowadzi do śmierci komórek.  Systemy PFA 1-szej generacji mają mniejszy profil bezpieczeństwa (uszkodzenie nerek, uszkodzenie tętnic wieńcowych, uszkodzenie nerwu przeponowego). Systemy PFA 2-giej generacji (jak używany przez nas Volt PFA zintegrowany z systemem elektroanatomicznym 3D) ma bardzo wysoki profil bezpieczeństwa i skuteczność. Daje tez możliwość wykonania jednoczasowej ablacji innych arytmii u pacjenta (np. atypowego trzepotania przedsionków) w czasie tej samej procedury.
• Krioablacja – wykorzystuje bardzo niskie temperatury (do około -60°C) do zamrożenia i zniszczenia tkanki arytmogennej. Nadal stosowana w niektórych ośrodkach jako krioablacja balonowa do izolacji żył płucnych, ma ograniczoną skuteczność i brak możliwości integracji z mapowaniem 3-wymiarowym. Nie daje możliwości wykonania ablacji innych arytmii w czasie ablacji migotania przedsionków.

Na co dzień używamy:

• ablację RF  zintegorwana z gęstym mapowaniem substratu migotania przedsionków
• ablację PFA cewnikiemm 2-giej generacji Volt PFA

Tak, ablacja serca jest skuteczną metodą leczenia zaburzeń rytmu serca. Skuteczność tej procedury zależy od stopnia zaawansowania choroby i sposobu leczenia.

W przypadku migotania przedsionków skuteczność ablacji wynosi 80-90% po jednym zabiegu, a może być jeszcze wyższa po kolejnych zabiegach.

U większości pacjentów już pierwsza ablacja przynosi pożądane efekty i pacjent może być w pełni wyleczony. Czasem jednak na pełny efekt ablacji trzeba poczekać nawet kilka tygodni, ponieważ tyle zajmuje całkowite zbliznowacenie tkanek serca poddanych działaniu energii podczas zabiegu.

Tak, ablację można powtarzać, jeśli jest taka potrzeba.

Po nieudanej ablacji jedną metodą (np. krioablacji czy PFA)  lekarz może zaproponować powtórzenie zabiegu np. z gęstym mapowaniem 3D i cewnikiem punktowym RF.

Pomiędzy kolejnymi zabiegami ablacji zwykle zachowuje się pewien odstęp czasowy (minimum 3-4 miesiące), aby ocenić skuteczność poprzedniego zabiegu i dać organizmowi czas na rekonwalescencję.

Każdy przypadek jest indywidualny, dlatego decyzja o powtórzeniu ablacji zawsze należy do lekarza prowadzącego, który ocenia stan pacjenta i potencjalne korzyści z kolejnego zabiegu.

Możliwe powikłania po ablacji serca to:

• Krwiak w miejscu nakłucia
• Powikłania zakrzepowo-zatorowe
• Przetoka tętniczo-żylna
• Rzadko: uszkodzenie zastawek serca, przebicie ściany serca, skurcz tętnicy wieńcowej

Decyzję o przeprowadzeniu zabiegu zawsze podejmuje lekarz po dokładnej analizie stanu pacjenta.

1. Obecność skrzeplin w sercu – jest to jedno z głównych przeciwwskazań, ponieważ zabieg mógłby spowodować przemieszczenie skrzepliny i wywołać zator lub udar. Każdy pacjent przed ablacja migotania przedsionków ma wykonywane echo serca przezprzełykowe celem wykluczenia obecności skrzepliny w sercu.

2. Problemy z dostępem naczyniowym – jeśli nie ma możliwości wprowadzenia elektrod ablacyjnych do serca z powodu problemów z naczyniami obwodowymi

3. Zaburzenia krzepliwości krwi (skaza krwotoczna) – zwiększają ryzyko krwawienia podczas i po zabiegu

4. Infekcje ogólnoustrojowe lub miejscowe – mogą rozprzestrzenić się podczas zabiegu

5. Stan pacjenta uniemożliwiający leżenie – ablacja może trwać około 1-3 godzin (zwykle około 60-90 minut), więc pacjent musi być w stanie leżeć przez dłuższy czas

6. Ciąża – nie jest bezwględnym przeciwskazaniem do ablacji ale zalecamy wykonanie zabiegu przed zajściem w ciąże lub po rozwiązaniu

7. Aktywne krwawienie miesięczne – nie jest to bezwzględne przeciwskazanie do tej ablacji ale ze względu na dużą ilośc podawanych leków rozrzedzających krew w czasie tego zabiegu nie wykonujemy wówczas ablacji

Nowoczesne metody wykonywania ablacji pozwalają na użycie minimalnej lub zerowej ilości promieni RTG, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo zabiegu i zmniejsza liczbę potencjalnych przeciwwskazań.

Podczas rutynowego zabiegu wykorzystuje się promieniowanie radiologiczne (RTG), które może stanowić zagrożenie dla rozwijającego się płodu. Ablacja migotania przedsionków jest zabiegiem planowym (a nie ratującym życie), wymaga podania dużych dawek leków rozrzedzających krew w czasie zabiegu i przez minimum 3-6 miesięcy po zabiegu. Dlatego też my nie wykonujemy tego typu ablacji u pacjentek w ciąży.

Kobietom planującym ciąże zalecamy wykonanie ablacji arytmii przed ciążą lub po jej rozwiązaniu.